Medrol 20 Tabl 32mg Ud

Medrol 32 mg tabletten wordt gebruikt voor de behandeling van bepaalde vormen van kanker en leukemie. Uw arts zal bepalen of u Medrol moet gebruiken. Volg altijd zijn aanbevelingen.

Welke stoffen zitten er in dit middel?

 De werkzame stof in dit middel is methylprednisolon.

Elke tablet Medrol 32 mg bevat 32 mg methylprednisolon.

 De andere stoffen in dit middel zijn: lactose, saccharose, vloeibare paraffine, calciumstearaat, maïszetmeel (zie rubriek 2 "Medrol bevat lactose en saccharose").

Het effect van glucocorticoïden kan geremd of versterkt worden bij het gelijktijdig toedienen met geneesmiddelen zoals:

• ketoconazol, itraconazol;

• bepaalde macrolide antibiotica zoals erytromycine, claritromycine, troleandomycine;

• barbituraten, fenobarbital, fenylbutazon, fenytoïne, carbamazepine;

• spierverslappers (geneesmiddelen die in de anesthesie worden gebruikt zoals vecuronium, pancuronium);

• cholinesteraseremmers;

• rifampicine, isoniazide, die worden gebruikt bij tuberculose;

• sommige geneesmiddelen tegen misselijkheid en braken (aprepitant, fosaprepitant);

• diltiazem;

• aminoglutethimide;

• sommige orale anticonceptiemiddelen (ethinylestradiol/norethindrone);

• sommige immunosuppressiva (cyclofosfamide, tacrolimus);

Anderzijds kan de werking van acetylsalicylzuur en andere salicylaten verminderd worden door gelijktijdige toediening met glucocorticoïden.

De gelijktijdige toediening van glucocorticoïden en niet-steroïdale ontstekingswerende middelen kan het risico op maagdarmzweren en -bloedingen verhogen.

Acetylsalicylzuur en niet-steroïdale ontstekingswerende middelen moeten met voorzichtigheid worden gebruikt in combinatie met glucocorticoïden.

Bij gelijktijdig toedienen van glucocorticoïden met ciclosporine kunnen stuipen optreden. Waarop moet u letten met drinken?

Pompelmoessap kan de werking van Medrol 32 mg tabletten beïnvloeden.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

 Indien u tot de volgende bijzondere risicogroepen behoort, moet u regelmatig medisch worden gevolgd:

• Kinderen: groeiachterstand is mogelijk bij langdurige behandeling.

• Suikerzieken: er kan een verhoogde behoefte zijn aan insuline of andere bloedsuikerverlagende middelen.

• Patiënten met een verhoogde bloeddruk.

• Patiënten met gemoedsstoornissen.

• Patiënten met ontkalking van de beenderen.

• Patiënten met nierfunctiestoornissen.

• Patiënten met een herpes simplex of zona ter hoogte van het oog, vanwege een risico op perforatie van het hoornvlies.

De kans op bijwerkingen is in het algemeen klein indien dit geneesmiddel gedurende een korte periode wordt gebruikt. Ze kan wel toenemen indien hoge doses worden gebruikt gedurende een lange periode.

De belangrijkste bijwerkingen die zich kunnen voordoen zijn:

• aandoeningen van spieren en beenderen: spierziekte (myopathie), spierzwakte, groeiachterstand, ontkalking van de beenderen (osteoporose), fracturen, wervelfracturen door verzakking, peesscheuring (vooral de achillespees), weefselvernietiging, ziekten van het gewrichtsstelsel, afname van de spiermassa, pijn in de spieren en gewrichten.

• maagdarmstelselaandoeningen: zweer (met risico op perforatie en bloedverlies), bloedverlies in de maag, darmperforatie, ontstekingen (bijvoorbeeld van de pancreas of de slokdarm), opzwelling van de buik, buikpijn, diarree, misselijkheid, braken, problemen met de spijsvertering.

• lever- en galaandoeningen: veranderingen van de bloedwaarden bij leverfunctietesten, toename van leverenzymen, leverontsteking (hepatitis).

• huidaandoeningen: vertraagde wondheling, dunne en kwetsbare huid, blauwe plekken, kleine bloedingen ter hoogte van de huid, acne, verandering van de huid, roodheid van de huid, oedeem van Quincke (allergische reactie), jeuk (pruritus), netelroos, huiduitslag, overbeharing bij vrouwen (hirsutisme), overmatig zweten, huidstriae.

• voedings- en stofwisselingsstoornissen: natriumretentie, waterretentie, verzuring van het bloed (metabole acidose), afwijking van de vetgehalten in het bloed (dyslipidemie), verminderde tolerantie voor suiker, hypokaliëmische (te laag kaliumgehalte in het bloed) alkalose (verhoogde alkaliniteit van het bloed), verhoogde behoefte aan insuline of aan geneesmiddelen die de bloedsuiker verminderen bij suikerzieken, tekens van latente suikerziekte, negatieve stikstofbalans, toename van de eetlust (met mogelijke gewichtstoename), opstapeling van vetweefsel in verschillende delen van het lichaam.

• zenuwstoornissen: duizeligheid, verhoogde schedeldruk (met name benigne intracraniale hypertensie), hoofdpijn, convulsies (stuipen), amnesie, cognitieve stoornis.

• psychische stoornissen: euforie, depressie, psychotische stoornis (waaronder manie, delirium, hallucinaties en schizofrenie), psychotisch gedrag, affectieve stoornis (waaronder emotionele instabiliteit, geneesmiddelafhankelijkheid, zelfmoordgedachten), mentale stoornis, persoonlijkheidsstoornissen, stemmingswisselingen, verwardheid, afwijkend gedrag, angst, slapeloosheid, prikkelbaarheid.

• hormonale stoornissen: groeistoornissen bij kinderen, vollemaansgezicht (syndroom van Cushing), onderdrukking van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras, onregelmatige maandstonden, ontwenningsverschijnselen (zie rubriek 3 "Als u stopt met het innemen van dit middel").

• oogaandoeningen: cataract en glaucoom (verhoogde oogdruk), uitpuilende ogen, aandoening van het netvlies en het vaatvlies, wazig zien (frequentie niet bekend).

• infecties: infectie, opportunistische infectie, allergische reacties en ernstige, mogelijk fatale overgevoeligheidsreacties (met inbegrip van een verhoogde gevoeligheid voor een vreemde stof), buikvliesontsteking (peritonitis).

• hartstoornissen: versnelling van het hartritme, ruptuur ter hoogte van het myocard (hartspier) als gevolg van een infarct, congestief hartfalen (bij gevoelige patiënten).

• bloedvataandoeningen: bloedklonters (trombose), verhoogde (hypertensie) of verlaagde (hypotensie) bloeddruk, toegenomen bloedstolling, warmte en rood worden van de huid (overmatig blozen).

• bloed- en lymfestelselaandoeningen: verhoogd aantal witte bloedcellen.

• ademhalingsstelselaandoeningen: longembolie (obstructie van een bloedvat ter hoogte van de longen), hik.

• algemene aandoeningen: vermoeidheid, malaise, perifeer oedeem.

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

 U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6.

 In geval van infectie van het lichaam door microscopische schimmels (mycose).